Geçtiğimiz hafta hiç olmayan bir şey oldu...

Tekirdağ’da, daha önce hiç kimsenin, hiçbir kurumun yapmadığı, yapmak bir yana, beklide aklının ucuna bile getiremediği bir şey hayata geçti…

Tekirdağ’ın Kadir Abisi, ilimiz genelinde yayın yapan yerel gazetelerin köşe yazarlarını bir araya getirerek, hem kendi çalışmalarını anlattı, hem de yazarların fikir ve görüşlerini aldı…

Evet… Gazetecilerle, muhabirler, yayın müdürleri, ya da imtiyaz sahipleri düzeyinde, bir çok kere bir araya gelinmiş, basın toplantıları yapılmış, birlikte yemekler yenilmiş, geziler tertiplenmiş, toplu fotoğraflar verilmişti..

Ancak; fikir üreten, öneren, eleştiren, ortaya bir irade koyan, olaylara yorum getirebilen, meselelere çözümlerle yaklaşan, düşünce emekçileri köşe yazarlarının böyle bir başlık altında toplanması, bir araya getirilmesi, fikirlerinin önemsendiği, dolayısıyla kendilerinin önemsendiği vurgusu, ilk kez Tekirdağ Büyükşehir Belediyesi Başkanı, Tekirdağ’ın Kadir Abisi tarafından düzenlenen, Tekirdağ Köşe Yazarları Buluşması adı altında hayata geçirildi…

Bu, sadece bir toplantı mıdır?

Kadir Abi’nin boş vaktini değerlendirmek için, ekibinin marifetiyle vücut bulmuş bir etkinlik midir?

Bir basın toplantısı mıdır?

Bir yemekli, sohbetli buluşma mıdır?

Hayır!

Bu, bir var etme eylemidir!

Bu, bir ortaya çıkartma, yol açma biçimidir!

Bu bir fark etme, hak verme, hakkı teslim etme, emeğe saygı şeklidir!

İddia ediyorum ki, şu ana kadar gazetelerin köşe yazarlarından büyük bir çoğunluğun haberi bile yoktu, büyük bir çoğunluk fark etmiyordu bile…

Bırakın büyük çoğunluğu, gazetelerin sahiplerinin dahi çokta önemsemediği, dikkate almadığı kalem emektarlarıydılar…

Kendimden biliyorum..

Bir çok gazete ve web sitesinde yazılar yazdım, itirazlarım oldu, baş kaldırışlarım oldu, önerilerim oldu, eleştirilerim oldu, doğru ya da yanlış fikirlerim oldu…

Şu an yazdığım gazetenin sahibi dahil, yazdığım hiçbir gazete ya da yayın organının sahibi, bir kez olsun beni arayıp da, ‘’gel, birer çay içelim, bu haftayı, gündemi değerlendirelim, iki laf edelim, son yazın üzerine konuşalım..’’ dediklerine şahit olmadım…

Niye?

Çünkü, onlar bile önemsemiyorlardı, gazetelerine can katan, renk ve hareketlilik sağlayan bu insanları…

Onların bile köşe yazarlarının varlığından ve etkisinden haberleri yoktu…

Kadir Abi fark etti…

Kadir Abi, köşe yazarlarına kimlik verdi…

Kadir Abi, köşe yazarlarını fark ettirdi…

Teşekkürler Kadir Abi…

Bu, Tekirdağ’da bir ilktir…

Biz buna, farkındalık diyoruz…