Evet hayatın temposu o kadar hızlı akıyor ki hiç dönüp düşünmediniz bile değil mi? Peki şimdi derin bir nefes alıp düşünmeye ne dersiniz?

Önce ben cevap vereyim o zaman. Bugün hayatımın son günü olsaydı, tüm sevdiklerimi arar ve bir araya gelip sohbet etmeyi isterdim, tıpkı eski bayramlarda olduğu gibi. Yaşım sadece 30 olmasına rağmen o kadar net görebiliyorum ki şimdiki neslin kaybettiği veya kıymetini hiç bilemediği/bilemeyeceği onca şeyi. Mesela onlar teknolojiyle ilgilenirken ben ve neslim daha çok hoş sohbet, gerçek dostluklar, biraz huzur ve samimiyet arıyoruz. Yada bunu sadece ben mi arıyorum? Neyse, şimdi siz düşünün bakalım siz ne yapardınız?

Biraz daha zorlayalım o zaman kendimizi ve etrafımıza şöyle bir bakalım, kaybettiklerimiz ve kazandıklarımızın kriterlerini yapalım olmaz mı?

Kaybettiklerimizle başlayalım önce ki daha net anlaşılsın; dostluklarımızı kaybettik mesela ( kesin aranızda yooo benim hala devam eden çok güzel dostluklarım var diyenler olur, onlar içinde şunu söylemeliyim ki asla kaybetmeyin çünkü ne kadar kıymetli olduğunu kaybettiğinizde anlıyorsunuz), komşu olduğumuzu unuttuk, hoş sohbeti kaybettik, en önemlisi büyüklerimize saygı küçüklerimize ise sevgiyi kaybettik, çok çalışmaktan, hayat şartlarından çoğumuz insanlığımızı, anlayışımızı kaybettik mesela.

Bir şey diyeyim mi bunun gibi bir sürü değer, yargı kaybettik aslında. Haydi bir de kazandıklarımıza bakalım; teknolojiyi kazandık mesela, şuan son model telefonlar elimizde ve bu teknoloji sayesinde sadece kendi ülkemizden değil diğer ülkelerden de arkadaşlıklar edinebiliyoruz ( ne kadar uzun vadeli bilinmez ama dil geliştirmek için bire bir). Ne yalan söyleyeyim daha da başka kazandığımız bir şey gelmiyor aklıma. Yani bugün son günüm olsaydı şayet kaybettiğimiz bütün değerleri geri ister ve ne kadar kıymetli olduğunu etrafımdaki herkese göstermek isterdim. 

Eminim şuan içinizden dünyayı sen mi kurtaracaksın Ajda diyorsunuz ama birilerinin bir şeyler yapması gerektiğini düşünüyorum sonuçta kıvılcım olmadan alevler elde edilemez.
Neyse umarım çok karamsar bir yazı olmamıştır.
Her gününüzü son gününüzmüş gibi mutlu ve mesut yaşayın inşallah..